Wiktoria Kieniksman (1998) is a Polish interdisciplinary artist based in Cracow exploring the themes of evolving self-perception and identity. Her works embrace the transformative influence that confronting societal expectations has on womanhood. She’s drawn to places that frown upon taking photos, and her pencil drawings venture into hidden aspects of experiences that cannot be readily documented. Her most recent paintings explore the intensity of self-discovery through the setting of a sauna.

Each canvas offers a glimpse into a different steam room setting filled with blurred figures painted in a foul shade of pink. The malleable vulnerability of exposed bodies is almost palpable. In some, like the Sauna man, the quiver of brushstrokes unveils swirling beads of sweat. Then, it softens back into translucent mist that conceals body details in the Steam sauna. 

Kieniksman balances solitary self-reflections of intimate portraits with overwhelming sensory experiences, such as the one captured in a dynamic transition between two canvases put together in the From prison to the Rayanair. She goes back and forth between discomfort and release associated with this unbearably extreme form of self-care. 

Wiktoria Kieniksman (ur. 1998) – polska artystka interdyscyplinarna mieszkającą w Krakowie. Interesuje się badaniem zmieniającego się postrzegania siebie i swojej tożsamości, a jej prace często ukazują wpływ konfrontacji z oczekiwaniami społecznymi na przeobrażenia kobiecości. Przyciągają ją miejsca, w których fotografia jest źle widziana. Jej rysunki ołówkiem odkrywają skryte wymiary doświadczeń, które wymykają się innym sposobom uchwycenia. Jej najnowsze obrazy są poświęcone odkrywaniu siebie w scenografii sauny.

Każde płótno podgląda inny rejon parowej łaźni, w którym widoczne są rozmyte postaci namalowane nieprzyjemnym odcieniem różu. Plastyczna bezbronność odsłoniętych ciał jest niemal namacalna. W niektórych przypadkach, np. w Sauniarzu, drżące pociągnięcia pędzla ukazują wirujące kropelki potu, które niemal natychmiast przeobrażają się w półprzezroczystą, skrywającą szczegóły mgiełkę.

Kieniksman w swojej twórczości równoważy dającą się wyczuć w jej intymnych portretach autorefleksję z nadmiarem zmysłowych doznań, takich jak te uchwycone w dwóch płótnach tworzących dyptyk Z więzienia do rajanera. W pracach, których tłem jest sauna, artystka oscyluje między dyskomfortem a poczuciem ulgi związanym z tą ekstremalną formą dbania o siebie.